در قالب ppt و در 47 اسلاید، قابل ویرایش.
در تبدیل کره به نقشه همیشه تغییراتی در شکل، اندازه یا فاصله پدیده ها رخ می دهد. دانشمندان و محققین، از گذشته تا به حال همواره به دنبال ابداع سیستمهای تصویری بوده اند که علاوه بر نمایش دقیق پدیده ها، کمترین تغییرات را در آنها ایجاد نماید. کره، حجم هندسی قابل گسترشی نیست، لذا برای تبدیل شکل کرویت زمین به سطح افقی و دوبعدی، ابتدا باید تصویر آن را روی یک شکل هندسی قابل گسترش مثل مخروط، استوانه یا صفحه مسطح منتقل نموده و سپس آن را گسترش داد. برای این منظور به طور فرضی از یک کره شفاف که مختصات روی آن ترسیم شده، استفاده می گردد. در مرکز لامپی روشن است و سایه مختصات روی سطح استوانه، مخروط و یا صفحه مسطحی که مماس بر کره است، منتقل می گردد.
پایه و اساس تهیه نقشه، شبکه جغرافیایی است که موقعیت هر نقطه نسبت به محورهای آن مشخص می شود .
شبکه جغرافیایی ، شبکه ایست متشکل از دایره های مدارات و نصف النهارات در روی کره جغرافیایی یا زمین.
روشهای اصلی در طرح سیستم های تصویر ، به تصویر کره جغرافیایی در سطح یک شکل هندسی قابل گسترش متکی است.
مسئله اساسی در سیستمهای تصویر، نحوه انتقال شبکه جغرافیایی از یک سطح کروی به یک سطح افقی است. در زمان تبدیل سطح کروی به سطح افقی، به طور اجتناب ناپذیری موقعیت نقاط نسبت به هم تغییر خواهد کرد و این تغییر ممکن است در اندازه، مساحت یا فاصله پدیده ها روی دهد. بر همین اساس سیستمهای تصویر متنوعی ابداع شده اند که هر کدام دارای خصوصیات ویژه خود هستند. به طور کلی سیستمهای تصویر را می توان به انواع مشابه، معادل و هم فاصله تقسیم نمود.